Week 3 – 2023/2024 Ik was thuis al begonnen met het doorbladeren van glossy tijdschriften om daar intuïtief teksten, letters, voorwerpen en kleurvlakken, al dan niet met patronen, uit te knippen en die samen te voegen tot een surrealistisch voorstelling. Op de academie daar mee verder gegaan, wat op het eind van de dag resulteerde tot een zestal collages. Op advies van Pascal door gaan met het maken van collages waarbij ik zelf de vormen dien te maken door kleurvlakken uit te knippen en te scheuren om daarna stilaan over te gaan met een vertaalslag naar keramische vormen. Hieronder de tot nu toe gerealiseerde collages.
Vrijdag 1 september wat onwennig gestart met het 4e jaar op de afdeling “Keramiek’ van de Academie te Arendonk. De weg er naar toe was met wat omwegen i.v.m. de reeds lang durende reconstructie werkzaamheden aan de doorgaande weg. Via de mail en een Sms-bericht waren we vroegtijdig op de hoogte gesteld van de goed aangeduide omleiding. Het was goed om alle bekenden van het voorgaande academie jaar weer terug te zien; Nelleke, Ingrid, Angel, Karim, Lieve en Isolde. Helaas was, zoals er wacht Constance afgehaakt. Harry was nog steeds herstellende van de Covic-malaise en derhalve ook niet in staat om met hernieuwde energie aan zijn onderbroken 4e jaar te beginnen.
Tsja hoe nu verder? Omdat ik toch een grotere gipsen mal wilde maken voor het gieten van dunne platen ben ik daar alvast aan begonnen. Zo’n eerste dag hadden de docenten Leentje en Pascal hun handen vol aan een 8-tal eerstejaars.
Een week later hebben zowel Leentje als Pascal samen gezeten met Nelleke en mij en gevraagd wat onze plannen waren. Zij raadden mij af om in eerste instantie bezig te gaan met de mechanismen die ik wil gebruiken bij mijn ontwerpen, maar gaven het advies eerst te beginnen met een onderzoek naar mogelijkheden voor mijn ontwerpen en dit te realiseren aan de hand van schetsen en collages. Pascal bevroeg mij naar mijn beweegredenen; wat wilde met mijn ontwerpen bereiken. mijn antwoord daarop was: “verwondering en humor”. Daar moest ik het dan ook bij houden adviseerde zij mij. Op internet las ik m.b.t. “Verwondering” een bericht over een zekere Hoogleraar Ab Dijksteehuis die schrijft over verwondering in zijn boek ‘Wie (niet) reist is gek’ het volgende: “De anatomie van verwondering: 1 Schrik, 2 Verbazing, 3 opgetogenheid. OK, dan, we gaan het beleven in aanloop naar het 5e jaar.
In het verleden heb ik al eens een eenvoudig mechanisme gemaakt, waarbij een politieagent een revolver trekt waarbij de boef zijn handen in de lucht steekt.
Ik ben begonnen om de “Running men” van Peter Markey in hout na te bouwen. Dat is maar ten dele gelukt. Geconstateerd dat ik met betrekking tot het mechanisme veel nauwkeuriger moet gaan werken. Dezelfde onderdelen dienen exact dezelfde afmetingen te hebben, wat ook geldt voor plaats van de diverse boorgaten wil alles soepeltjes draaien.
Omdat ik in september a.s. aan het vierde jaar op de afdeling keramiek begin, zal dit jaar in het teken staan van veel onderzoek, als voorbereiding van het vijfde jaar. Jaren terug heb ik mij bij de afdeling Monumentaal/Mixed Media het laatste jaar onder meer bezig gehouden met bewegende houtconstructies in de vorm van een paard. Dat paard vertegenwoordigde een drietal mythologische verhalen: het paard van Troje, de Eenhoorn en Pegasus. Het beeld en het mechanisme was geheel opgebouwd uit hout. Omdat ik in mijn jeugdjaren tegenover een Beltmolen heb gewoond was ik bekend met en gefascineerd door het houten mechanisme van de molen. Voor elke specifieke functie wordt hout gebruikt met elk zijn specifieke eigenschappen.
Ik wil mijn fascinatie voor mechanismen weer nieuw leven inblazen! Maar nu niet van hout, maar alles zoveel mogelijk uitgevoerd in keramiek; per slot van rekening zit ik op de afdeling Keramiek! Al zoekend op internet kwam ik uit bij het “Cabaret Mechanical Theatre” – https://cabaret.co.uk/ Met het bezoek aan deze website was het vuurtje aangewakkerd!!! Namen als Paul Spooner, Stephen Guy, Peter Markey †, Keith Newstead †, Laura Zelaya, en nog veel kwamen voorbij. Teveel om op te noemen inclusief al hun creaties. Uren, Dagen, Weken tot in de late uurtjes tientallen websites bezocht en het enorme aantal van mechanismen, genaamd “ATOMATA” of “AUTOMATA” met veel belangstelling bekeken en onderzocht. Uiteindelijk een begin gemaakt met het namaken, nu nog in hout, van de “Running Men” van Peter Markey, met de bedoeling deze automa te vertalen in een keramische uitvoering.
Inmiddels ook de naam voor mijzelf bedacht als uitoefenaar van deze nieuwe keramische bezigheden, namelijk: “Cerautomatist”
Het academiejaar 2022 – 2023 zit er alweer een drietal weken op. Deze periode is voorbij gevlogen! De laatste drie weken zijn altijd weer hectisch. De de vijfde-jaars studenten en de studenten van specialisatie vragen de nodige aandacht van de docenten. De eindevaluaties van alle studenten van het eerste jaar tot en het zevende jaar dienen uitgeschreven te worden.
Zelf moest ik proberen mijn eigen werkstukken af te krijgen. Dan komt het voor, dat door het vele gebruik in korte tijd, grondstoffen en glazuren niet meer voorradig zijn. Met als gevolg dat je genoodzaakt bent om deze zelf in huis te halen. Op zich geen probleem, maar dan had ik ook nog eens de pech dat mijn bestelling ergens is zoekgeraakt. Een hoop gedoe en weer twee weken verder voordat ik dan uiteindelijk alles in huis had om mijn werkstukken af te krijgen. Omdat er in die periodes de ovens op de academie bijna non-stop gestookt worden, zowel voor de keramiekafdeling, maar dan ook nog een voor het jeugdatelier en de afdeling beeldhouwen, was het afwachten of mijn werkstukken ook gebakken werden.. Ondanks alle drukte is dat zo goed als helemaal gelukt.
De laatste twee theepotten zijn weliswaar gedecoreerd met een onderglazuur, maar moet nog wel voorzien worden van een mat transparant glazuur. Over het eindresultaat ben ik best wel tevreden.
Volgende week vrijdag 19 mei valt uit i.v.m. Hemelvaart en daarna zijn er nog maar 2 lesdagen op vrijdag te gaan!. De testegels die ik vorige week voorzien had van een wit mat glazuur op 1050°C en 1150°C (proef stook), waren gestookt. De geglazuurde tegel die, bij wijze van proef op 1150 °C was gestookt, was kennelijk gaan blazen, gezien het resultaat. De andere 4 tegels waren goed gelukt. Hierop kan ik thuis beginnen met het opbrengen van de stock kleur transfers van SDL producties als kleurindicatie. Verder was ook het van onder- en transparante glazuur voorziene proef plaatje met in gietklei gedoopte theezakjes met label gestookt (1050°C). Teveel kleur; dit moet soberder!
Bij de grotere plaat met gegoten onderdelen van de theepot en theezakjes incl. labels, laat ik de theezakjes ongeglazuurd; mogelijk alleen voorzien van rutiel of ijzeroxyde om het theezakjes een originele lichtbruine uitstraling te geven als zijnde gebruikt. Omdat mijn gietklei op was heb ik 5 Kg aangemaakt. Dit had ik ook thuis kunnen doen , maar de aanwezige voorzieningen op de academie, zoals bezinkbak en een goede digitale weegschaal etc, maken e.e.a. wat gemakkelijker. Omdat de komende vrijdag uitvalt heb ik het object “After Thea party” afgewerkt In het “glazuurhok” weggezet, met wat krantenbladen bedekt, zo het langzaamaan kan drogen, waarna het over 14 dagen bisquit (950°C) gestookt kan worden. Nog altijd niet bij “de Pottenbakster” te Tilburg bestelde Amaco p-386 blauwe onderglazuur ontvangen om de tweede versie van de gegoten theepot af te werken. Goed balen! Blijkbaar is de bestelling van 3 mei ergens blijven “hangen”, hetgeen bleek uit Track en Trace code. De leverancier zal e.e.a. uitzoeken, maar ik wacht 4 dagen later nog steeds op een positief bericht. morgen nog maar eens een mailtje sturen. Ben daarom alvast met de derde geabstraheerde versie begonnen om die te voorzien van diverse kleuren onderglazuur.
De close-up foto’s lijken wel op een onderzeese lading van een scheepswrak!
Het tweede ontwerp ben ik gaan beschilderen met onderglazuur van Amaco. Jammer genoeg ontbrak het hardblauwe glazuur V386 op de academie. Dat is weliswaar besteld, maar de vraag is of ik a.s. vrijdag daar al over kan beschikken. Dus de beschildering van de hoofdvorm laat nog even op zich wachten.
Het aanbrengen van zwarte onderglazuur van Amaco
De “binnenvorm” voorzien van een gestippeld palet van onderglazuren van Amaco met primaire kleuren en wit
De mal om theezakjes af te gieten was mislukt! Te gehaast gewerkt om die te realiseren. Dus ben ik maar gebruikte en ongebruikte theezakjes enkele keren in de gietklei gaan dopen. Op advies van de docente Leentje, inclusief met papieren labeltje en touwtje. De van gietklei voorziene theezakjes op een proefplaat van gietklei geplaatst, die inclusief voorzien was een krimp indicatielijn van 10 cm. Dit bleek na een biscuit bak van 900°C perfect te zijn gelukt!
De derde theepot wil ik eerst spuiten met hetzelfde wit matte glazuur als dat van het eerste ontwerp om daarna te voorzien van gekleurde transfers. Maar voordat ik het palet aan transferkleuren kan gaan toepassen zal ik kleurproeven moeten maken. Hiervoor heb ik dus een aantal tegels van circa 16,5 x 16,5 cm gemaakt die ik met behulp van een mal met gietklei heb gemaakt en thuis bisquit – 900 °C gebakken. Ook die zal ik eerst met het wit matte glazuur moeten voorzien (spuiten)
Het kleurenpalet van Amaco onderglazuren, waarvan ik Velour Black V-370, Bright Red V-387, Yellow V-308, Teal Blue V-332 en Withe V-360 heb toegepast.
Opdracht 3d – Afdeling keramiek
Na de Paasvakantie aan de slag gegaan met het maken van de mal voor de tegel om daarna te beginnen met het decoreren van de theepotten. Het eerste theepot ontwerp, wat ik reeds voor de paasvakantie voorzien had van een mat wit glazuur ((P2033 van Colpaert-van Leemputten, België + 30% Kaolien – 1050°C), inmiddels beplakt met de zwarte transfers. ( foto volgt) Thuis in mijn eigen oven gebakken tot 850°C. Het resultaat was niet om naar huis te schrijven. De diverse lijnen van de afbeeldingen waren onderbroken. Dus zal ik dezelfde transfers over de slechte afbeeldingen moeten aanbrengen en opnieuw afbakken: een lastig karweitje! Thuis, tussen de bedrijven door de gemaakte mal voor de tegels laten drogen en begonnen met het gieten van enkele tegels.
Dit betekent dat ik ruim twee weken de tijd heb om thuis aan de slag kan met het afwerken van een mal van twee gebruikte theezakjes. Een aantal van die de afgietsels hiervan wil ik onder meer gaan gebruiken om te experimenteren met kleurproeven; gietklei in combinatie met stains (keramische kleurpigmenten) en onderglazuren. Voorgaande week heb ik zijn de transfers van mijn ontwerp (zie vorig bericht) gerealiseerd. Nu maar hopen dat mijn eerste geglazuurde theepot is afgebakken zodat ik de transfers hierop aan kan brengen. Daarnaast heb ik een behoorlijke investering gedaan door zowat alle kleuren van de voorgedrukte kleurtransfer aan te schaffen.
Om zicht te krijgen op de daadwerkelijke kleuren nadat ze gestookt zijn, heb ik een mal van de ‘moedervorm” gemaakt van een tegel van 16,5cm x 16,5cm van 1 cm dik om na de Paasvakantie hiervan een mal te maken. Daarvan kan ik een aantal tegels gieten en glazuren met het gebruikte glazuur op mijn eerste theepot (P2033 van Colpaert-van Leemputten, België + 30% Kaolin). Om de juiste kleurindicatie te bekomen dien ik al deze stappen te maken wil hetzelfde resultaat op mijn theepotten te krijgen.
Bij SDL producties lag een geweldig mooi boek met afbeeldingen van het werk van de Deense keramiste Bodil Manz. Daar had ik nog nooit van gehoord, barbaar die ik ben! Blijkt maar eens dat ik mijn ontwerp ideeën verre van origineel zijn. ook zij heeft zich bezig gehouden met het maken van theepotten. Niet gemaakt van gietklei maar van porcelein.
Twee weken geleden was ik aan de slag gegaan om een 4de bewerkte theepot te maken waarbij de functie geheel ondergeschikt zou worden aan de abstracte vorm die ik voor ogen had. Eerst had ik de “Moervorm” horizontaal enigszins schuin doorgesneden. Met gietklei op een gipsenplaat een kleiplaat gegoten en vervolgens de twee open helften op de kleiplaat gemonteerd waardoor de twee helften weer twee aparte gesloten vormen vormden. Vervolgens het binnen gedeelte van “Moervorm” wegsneden en de ontstane opening van beide helften dicht gemaakt met een reep gestolde gietklei. (zie foto)
Dit achter de rug hebbende, begonnen met het assembleren van de theepot met de overige afgegoten onderdelen. Best wel lastig om e.e.a. voor elkaar te krijgen. Omdat ik nu eenmaal een “horizontale” oftewel een plattere eindvorm van de geabstraheerde theepot wilde realiseren, leverde het assembleren van de helften van het “Moergedeelte” van de Theepot in combinatie met de onderdelen de nodige problemen op. Na wat gestoei kwam ik uiteindelijk toch tot een vorm waar ik mee uit de voeten kon. Omdat het eindresultaat nog een “finishing touche” nodig had, besloot ik hem (haar?) mee naar huis te nemen. Een te drukke week gehad, dus thuis niet aan de theepot gewerkt. Toen ik vorige week op de academie mijn spullen uit de auto haalde viel de theepot op de grond. Alle voorgaande moeite voor niets. Ook niet waar, want ik had weer wat meer inzicht gekregen in het “Wat” en “Hoe” ! Als derde- jaars studenten kregen we een nieuwe opdracht: we moesten nu met hetgeen we de voorgaande periode aan mallen hadden gemaakt een conceptueel object realiseren. Dus van tevoren bedenken wat we gingen maken. In feite was ik daar vanaf aanvang van voorgaande opdracht al mee bezig geweest. Jawel, ik liep dus weer eens op de troepen vooruit.
Omdat mijn vierde theepot in stukken lag, ben ik met restanten aan de slag gegaan. Ik heb een op een gipsen plaat gietklei gegoten en deze wat aan laten drogen. Daarop heb ik een compositie gemaakt van de bruikbare onderdelen. Daarnaast een proefopstelling gemaakt met witte klei K110 (0-0,2 chamotte) en mijn gietklei. Van de K110 klei heb ik een rechthoekig doosje gemaakt en dit met de opening gemonteerd op een leerhard plaatje van gietklei. Dit om te onderzoeken wat er zoal gebeurt m.b.t de droogkrimp en het bakproces. In hoeverre krijgt het proef objectje te maken met krimpscheuren vanwege de krimp verschillen van beide kleien.
Vandaag heb ik op de eerste, originele theepot een mat wit glazuur gespoten (P2033 van Colpaert-van Leemputten, België + 30% Kaolin) wat op 1050°C in een glazuur stook afgebakken dient te worden. De bedoeling is dat ik de wit geglazuurde theepot ga voorzien van transfers waarbij alle aspecten gerelateerd aan thee als thema zal worden gebruikt. het ontwerp maak ik zelf (zie afbeelding) waarna dit omgezet wordt naar een transfer door SDL produktie te Westerhoven, NL waarmee ik wel eens samenwerk.
